Op 30 december 1632 werd Jacob Geritsen door het Maastrichtse gemeentebestuur benoemd tot bode op 's-Hertogenbosch. Hij was blijkbaar zo blij met deze aanstelling, dat hij de bestuurders trakteerde op 'koexkens'. Ongetwijfeld zal hij Bossche koeken uitgedeeld hebben bij deze voor hem zo belangrijke gebeurtenis.

Bossche koeken hebben een nationale bekendheid gekregen, naast de chocolade bollen, die door niet-Bosschenaren meestal aangeduid worden als Bossche bollen. De Bossche koek is een ellipsvormige koek, gebakken van roggebloem, kruiden en honing. De bovenzijde wordt afgewerkt met kandij en sukade.

Hét verkoopadres was altijd de koekwinkel van Suys 'De Eenhoorn', aan het begin van de Hinthamerstraat. J.A. Suys begon in 1794 in dat pand een koekfabriek. Later werd de familie Gerritse eigenaar (1882-1950). De laatste koekwinkelier was de heer A.A. van Zuylen. De Eenhoorn had een zeer bekend interieur. Niet alleen rook het er naar de aroma van koek, sint-jansmoppen, taai-taai en kruiden, maar ook het interieur droeg ertoe bij dat het een van de best geconserveerde 19e eeuwse winkels van ons land was. Een kokette wenteltrap - een meesterstukje handwerkkunst - viel direct in het oog. Verder een gladgeschuurde toonbank, ouderwetse weegschalen, koekjestrommels en glazen zuilen. Zelfs Anton Pieck was er zo van onder de indruk dat hij het interieur natekende.

In 1969 werd de winkel van De Eenhoorn gesloten. Er kwam een fotozaak in. Er kwamen hevige protesten tegen het verdwijnen van het rijke interieur. De Bossche Commissie voor Stadsschoon was tegen deze plannen. Toch gaf het college van B. en W. - na overleg met Monumentenzorg - toestemming tot de verbouwing en vergoting van de winkel. Maar de wenteltrap zou er moeten blijven staan. Zo gebeurde het toen ook.

Bakker Van Zuylen bleef in de bakkerij in het Rozemarijnstraatje zijn Bossche koek bakken. Een van de beste verkopers was Jan de Backer van de Parade. Hij had daar een eigen winkel, maar de meeste toeristen die per bus de Sint-Jan bezochten kunnen hem zich herinneren als degene die met een rieten mand aan de arm zijn praatje in de bus kwam houden. Een verkooppraatje dat er dikwijls toe leidde dat menig Bossche koek buswaarts elders ging.

De winkel van Jan de Backer is gesloten. Het afgelopen jaar zijn zowel de heer Van Zuylen als De Backer overleden. De bakkerij in het Rozemarijnstraatje is afgebroken. En de Eenhoorn is weer flink uitgebreid. Het laatste restje van het fraaie interieur is verdwenen: de kokette wenteltrap en een 19-eeuwse winkelpui. Alleen in de voorgevel herinnert ons de eenhoorn aan deze eens zo fraaie winkel. En waar moet de toerist die binnenkort onze stad weer komt bezoeken, nu zijn Bossche koek kopen?